‘Müsaadenizle çocuklar’ deyip gidişinin üstünden tam on koca yıl geçmiş.‘Müsaade senin Barış abi’ dememiştik bile ama duymadı sesimizi. Sağır bir şubat ayı idi yer gök barış sesleriyle yankıladığında ve ölümler yine çıplak gelmişti… İki kol düğmesi paramparça olmuştu, Dağlar dağlar! Bir yol verin Barış Abiye, kara sevdadır bu zaten dedikleri daha ne olabilir ki? ‘Adam olacak çocuklar’ kaldı ondan ...
Yorum Bırak